Yerden Yüksekte

Belki de sen osun. İşte, karşımdasın. Sade ve yalansız, kibirden ve abartıdan uzak. Belki tomurcuğum, meyve ağaçlarım

Neden bunca zaman sonra şimdi, nasıl onca kişi arasından sen bilmiyorum. İsmini koyamıyorum, ama inan farklı bir şey bu. Yemek yemeyi, su içmeyi, uyumayı unutur oldum. Aklım başımda değilmiş de, göz bebeklerinin içine düşmüş sanki. Sana bakıyorum da, öyle güzel öyle huzurlu ki yanında olmak... Ayaklarım yerden metrelerce yüksekteymiş gibi, dönme dolaba binmişiz de yere hiç inmeyecekmişiz gibi.

Sana baktığım an sanki birkaç saniyeliğine dünyada hiç suç işlenmiyor, tüm hastalıklara çare bulunmuş da bütün çocuklar kıkır kıkır gülüyor gibi...

Bahar kelebeğim, horoz şekerim, çocukluğum, doğum günüm, öyle güzelsin ki, senden önce güzel sandıklarım kendinden utanmalı.

Şimdi açsın çiçeklerim dallarımda, tüm sokaklarımda ıhlamur ağaçlarının kokusu altında çocuklar oyunlar oynasın, iyi ki varsın.